تاريخچه انتقال خون در جهان
سال 1616 ميلادي: كشف جريان خون توسط ويليام هاروي
سال 1656 ميلادي: اولين تزريق خون با كمك يك پر مرغ متصل به مثانه تو خالي يك حيوان بوسيله كريستوفر ورن
سال 1667 ميلادي: اولين انتقال خون از حيوان (گوسفند) به انسان توسط ژان دنيس پزشك فرانسوي دربار لوئي چهاردهم
سال 1678 ميلادي: ممنوع اعلام شدن انتقال خون بدنبال بروز عوارض ناشي از تزريق خون ناسازگار توسط پارلمان فرانسه و انجمن پادشاهي پزشكي لندن و پاپ
سال 1900 ميلادي: شناخت گروههاي خوني توسط كارل لنداشتاينر اتريشي A، B، O
سال 1902 ميلادي: چهارمين گروه خوني (AB) توسط دكاسترو و همكارانش شناخته شد.
سال 1907 ميلادي: براي كاهش عوارض انتقال خون انجام آزمايش كراسمچ توسط هكتون پيشنهاد گرديد.
سال 1912 ميلادي: راجرر لي اعلام نمود كه از تمامي گروههاي خوني مي توان به گروه خوني AB)) خون اهدا نمود.
سال 1926 ميلادي: اولين سرويس انتقال خون در انستيتو صليب سرخ بريتانيا شروع به كار كرد.
سال 1930 ميلادي: كارل لند اشتاينر اتريشي كاشف گروههايABO جايزه نوبل در طب را به خود اختصاص داد.
سال 1932 ميلادي: اولين تجهيزات بانك خون در بيمارستان لنينگراد روسيه بنا شد.
تاريخچه اداره كل انتقال خون استان تهران
شايد بحث انتقال خون در تهران به سالهاي قبل از 1320 برگردد كه بصورت پراكنده در برخي بيمارستانها از جمله: ارتش، شركت نفت، سينا و ... انجام مي گرفت و عمدتاً اهداكنندگان آنها نيز افراد حرفه اي بودند كه در قبال دريافت وجه نقد اقدام به اهداي خون مي كردند.
اولين بانك خون بصورت رسمي در بيمارستان هزار تخت خواب سابق تحت نظارت جمعيت شير وخورشيد سرخ مشغول بكار گرديد و بعد از مدتي به اولين مركز انتقال خون تبديل شد. با افزايش بيماران و تنوع بيماريها، نياز به مشتقات خون نيز ضرورت پيدا نمود همين امر باعث شد كه با همكاري دانشگاه تهران و انستيو پاستور، مركزي براي تهيه مشتقات خون از قبيل آلبومين تاسيس شود. اولين كار پلاسما فرز نيز به همين زمان بر مي گردد. بتدريج تهيه فرآورده هاي خوني درانتقال خون بيمارستانها صورت گرفت.
اولين مركز مستقل انتقال خون جمعيت شير و خورشيد سرخ ايران در تهران خيابان ناصرخسرو جنب مدرسه دارالفنون در تاريخ پانزدهم بهمن 1341 آغاز بكار نمود و اين روز را (روز جمع آوري خون) نام نهادند.
در سال 1350 با افزايش جمعيت و نياز به خون و فرآورده هاي خوني، ايده تشكيل سازمان انتقال خون توسط دكتر علاء مطرح شد و در تاريخ يكم دي ماه 1351 نام سازمان انتقال خون به ثبت رسيد و در مورخ نهم مرداد 1353 سازمان انتقال خون ايران بصورت رسمي فعاليت خود را آغاز نمود.
محل اوليه سازمان انتقال خون در خيابان استاد نجات الهي (ويلاي سابق) قرار داشت و براي جذب اهداكنندگان بيشتر از مسئولين، هنرمندان، روحانيون، ورزشكاران، كارمندان و ارتشيان استفاده مي شد و چون سازمان با ارتش همكاري نزديكي داشت واحدهاي سيار خود را به مراكز نظامي و پادگان مي فرستاد تا خونگيري نمايند.
بعد از پيروزي انقلاب اسلامي در سال 1358 با تصويب هيئت وزيران دولت موقت، سازمان انتقال خون به وزارت بهداري و بهزيستي واگذار گرديد.
در سال 1363 در پي تدوين اساسنامه جامع سازمان انتقال خون ايران و تصويب آن توسط مجلس شوراي اسلامي، اين سازمان به عنوان تنها متولي تامين خون و فرآورده هاي خوني كشور در زمينه جمع آوري خون معرفي گرديد.
در سال 1367 علاوه برآزمايش هاي HBsAg و VDRL آزمايش غربالگري HIVAb روي خون هاي جمع آوري شده صورت پذيرفت و در سال 1375 آزمايش HCV بر روي خون هاي جمع آوري شده در دستوركار قرار گرفت.
با افزايش روز افزون جمعيت و ايجاد مراكز درماني جديد و مراجعه بيماران شهرستاني به تهران و گسترش فعاليتهاي علمي پژوهشي سازمان انتقال خون ايران در سال 1367 اداره كل انتقال خون استان تهران تأسيس و بصورت مستقل و رسمي آغاز بكار نمود و همزمان حذف خون جايگزين را در دستور كار خود قرار داد.
ساختمان اصلي پايگاه واقع در خيابان وصال شيرازي مربوط به قرن 13 (ه .ق) مي باشد كه اولين مالك آن آقاي علي اتحاديه بود. اين ساختمان توسط معماران فرانسوي ساخته شده و چند سال قوام السلطنه در آن زندگي مي كرد در سي سال قبل از انقلاب اسلامي، اين ساختمان محل انجمن فرهنگي ايران و شوروي بود. اين ساختمان در سال 1364 توسط سازمان انتقال خون ايران خريداري شد و در سال 1367 بعنوان اداره كل انتقال خون استان تهران با مديريت دكتر فرامرز سليمانلو بصورت مستقل از ستاد آغاز به فعاليت نمود. آمار خونگيري در سال 1367 حدود 186169 واحد بوده است كه علاوه بر پايگاه مركزي در واحدهاي مستقر در سطح شهر كه شامل انقلاب، وليعصر، تجريش، شهرري و پيروزي بود خونگيري انجام مي شد.
ساختمان اصلي پايگاه واقع در خيابان وصال شيرازي مربوط به قرن13 (ه .ق) مي باشد كه اولين مالك آن آقاي علي اتحاديه بود. اين ساختمان توسط معماران فرانسوي ساخته شده و چند سال قوام السلطنه در آن زندگي مي كرد در سي سال قبل از انقلاب اسلامي، اين ساختمان محل انجمن فرهنگي ايران و شوروي بود. اين ساختمان در سال 1364 توسط سازمان انتقال خون ايران خريداري شد و در سال 1367 بعنوان اداره كل انتقال خون استان تهران با مديريت دكتر فرامرز سليمانلو بصورت مستقل از ستاد آغاز به فعاليت نمود.
آمار خونگيري در سال 1367 حدود 186169 واحد بوده است كه علاوه بر پايگاه مركزي در واحدهاي مستقر در سطح شهر كه شامل انقلاب، وليعصر، تجريش، شهر ري و پيروزي بود خونگيري انجام مي شد.
با گذشت چند سال و افزايش مراكز درماني (حدود 170 بيمارستان بعلاوه كلينيكهاي فوق تخصصي) وافزايش تعداد بيماران مراجعه كننده به مراكز درماني تهران، نياز به تامين خون و فرآورده هاي خوني، پايگاه تهران را بر آن داشت كه واحدهاي خونگيري خود را افزايش دهد.
انتقال خون استان تهران با تحت پوشش قرار دادن كليه مراكز درماني استان تهران و بيماران اعزامي شهرستانها، تقريبا يك سوم خون كشور را تامين مي كند.